Nie mam sumienia patrzeć na mojego Syna kierującego w moją stronę swoje wielkie oczyska, błagalnie dopominającego się o jedzenie, podczas gdy my właśnie pałaszujemy jakieś pychoty domowej roboty. Od kiedy potrafi piszczeć i groźnie warczeć – od tego dokładnie momentu ja zaczęłam gotować mu obiady. Facet głodny = facet zły – u nas to się sprawdza w 100%.

Obiecałam sobie, że moje dotąd lewe ręce zamienię na prawe i będę pichcić i dogadzać Małemu Cwaniakowi. O jego cwaniakowatości innym razem ;-)

Słoiki z niemieckiej fabryki czekają na podróże, a ja zakasałam rękawy i jadę z koksem. Nie byłabym sobą, gdybym nie zrobiła sobie dobrze kupując 2 in 1 czyli parowaru i blendera w jednej maszynie. Ale to tylko dla ułatwienia sobie życia. W tym wiodę prym od kiedy przyszłam na świat.

Paruję Młodemu różniste warzywa, robię smakowe kombinacjo-akrobacje, a on o dziwo wcina. Polecam gotowanie każdemu, kto chce popróbować swoich sił w kuchni obierając jednego ziemniaka i jedną marchewkę, dodając do tego po łyżeczce czegoś-tam. Sama przyjemność. Nie zdążycie się nawet umęczyć :-)

Chwilowo nie BLWujemy, próby już były, ale nieudane, toteż trzymamy się strategii obranej jakiś czas temu i dojrzewamy do BLW.

Tym razem na tapecie była zupa [prawie papką zwana] pasternakowo-szpinakowa.

[W miarę możliwości staram się znać źródło, z którego pochodzą składniki na dania dla naszego Ivosława, ale nie dajmy się zwariować – nie-eko nie zabija.]

 Do jej przygotowania potrzebujecie [porcja na 2 dni – ok.500 gram]:

• 50 gram szpinaku
• 1 ziemniak – średniej wielkości
• 1 korzeń pasternaku – średniej wielkości
• trochę brokułu
• 40-50 gram filetu z kurczaka
• żółtko
• łyżka oleju z pestek winogron
• szczypta lubczyku
• łyżka kaszy jaglanej

1. Kaszę zalewamy wrzątkiem i gotujemy do miękkości
2. Gotujemy jajko. Zjadamy białko, a żółtko zachowujemy dla Potomnego/Potomnej.
3. W międzyczasie kroimy warzywa i mięso w kostkę i wrzucamy do parowaru/garnka i parujemy/gotujemy do miękkości – uprzednio dodając łyżkę oleju i szczyptę lubczyku.
4. Na koniec, gdy już wszystko jest ugotowane, miksujemy warzywa, kruszymy żółtko i na sam koniec dodajemy kaszę.

Voila! Gdy jest tak szaro za oknem jak dzisiaj, polecam niezakładanie śliniaka  i delektowanie się upapraniem wszystkiego na zielono!

Smacznego!