Staram się za wszelką cenę trzymać dietę. „Staram się” – to właściwe słowo, ponieważ niedziela zazwyczaj jest tym dniem, kiedy pozwalam sobie odrobinę grzeszyć. Inaczej bym chyba zwariowała ;-)

Te ciacha zrobiłam tydzień temu z myślą o tym, aby były niedzielnym zwieńczeniem bardzo pracowitego dla mnie tygodnia. Jednak jak to bywa z tego typu rozpuszczającymi się w ustach ciachami, nie uchowały się one za długo w naszym domu :-D Część pochłonął Ivo, drugą część mój brachol. Mi przypadły jakieś 3 sztuki. Nie najgorszy wynik ;-)

Przepis ten pochodzi z przepiśnika Raul’a. Z Raulem pracowałam 7 lat temu w Anglii. To tam spędziłam ponad 2 lata za barem i tam poznałam ludzi wyjątkowo zakręconych na punkcie jedzenia. Raul był jednym z nich. Piszę otwarcie o tym, że Raul był moim ex, ponieważ on wcale nim nie był :-D Raul jest wspaniałym facetem, zorientowanym na mężczyzn, który zawsze ratował mnie z opresji na imprezach ;-) Udawał, że jest moim partnerem w sytuacjach, gdy jacyś inni potencjalni adoratory zawracali mi gitarę a ja nie miałam zupełnie na to ochoty. Ponadto to koleś zajawiony na punkcie kulinariów na maxa, także częstujcie się ciachami od niego! Zajadaliśmy się nimi razem z naszą wspólną znajomą Keilly w każdy pierwszy piątek miesiąca. Taka nasza mała dawna tradycja :-)

Aby zrobić popękane ciacha potrzebujecie [na ok. 30 sztuk]:

• 250 g gorzkiej czekolady [ ja zawsze daję 3 pełne tabliczki, czyli 300 g ;-) ale za pierwszym razem radzę trzymać się proporcji ;-)]
• 120 g masła
• 3-4 jajka
• 2/3 szklanki bardzo drobnego cukru
• ziarenka z jednej wanilii [lub aromat waniliowy]
• pół łyżeczki proszku do pieczenia
• 1  i 2/3 szklanki mąki tortowej
• szklanka cukru pudru
• szczypta soli [ Raul nigdy nie dodawał soli, ja jednak daję jej ociupinkę]

Co i jak: 

Rozpuszczam masło. Dodaję do niego kostki czekolady, ale już nie na ogniu. Mieszam aż się czekolada rozpuści i połączy z masłem. Ubijam białka na sztywno. Do ubitych już białek dodaję pomalutku cukier cały czas miksując. Poźniej dodaję ziarenka wanilii i żółtka. Nadal miksując dodaję masę czekoladową, która zdążyła już odrobinę ostygnąć. Do pięknie uzyskanej masy dodaję mąkę uprzednio wymieszaną z proszkiem do pieczenia i solą. Masa będzie mega gęsta i nie zdziwcie się jeśli mikser Wasz będzie odrobinę protestował. Ja mam stary blender, który prosi się o wymianę, i za każdym razem gdy robię ciacha czekoladowe albo marshmallows, to obiecuje sobie kupić nowy. I zapominam o tym :-)))

Tak uzyskaną masę wstawiam do lodówki na co najmniej 4-5 godzin. My z Raulem i Keilly zawsze masę przygotowywaliśmy dzień wcześniej w towarzystwie lampki [-ek]  wina i francuskich serów ;-)

Następnego dnia wyciągamy masę z lodówki i za pomocą małej łyżeczki [ i twardej! – nie zliczę ile lichych łyżeczek do herbaty kiedyś zgięliśmy lub połamaliśmy na amen RIP :-D] skrobiemy masę i formujemy kuleczki wielkości połowy mandarynki lub orzecha włoskiego – co kto woli. Obtaczamy w cukrze pudrze i pieczemy!

Sprawa mega ważna! Ciastka piekę na 2 lub 3 razy, bo to o to chodzi w tym przepisie, aby masa nie ociepliła się za bardzo. Gdy się za bardzo ociepli nie będzie widać ładnych „cracks” i pękniecia będą mniej efektowne. Dlatego radzę uformować 12-15 ciastek, obtoczyć je bardzo-bardzo w cukrze pudrze, nie żałując go, a nawet później jeszcze warto posypać ciacha cukrem pudrem z sitka, i sruuu do piekarnika na 11-12 minut w 160 stopniach. I kolejną partię formujemy, obtaczamy nie żałując cukru pudru i do piekarnika.

Smacznego-czekoladowego i całusy od Raula! :*** ;-)