Tak. To jest temat, który budzi podobno emocje. Przyznam, że w naszym domu również budził emocje i jeszcze miesiąc temu byłam pewna, że do wakacji chłopcy w przedszkolu się nie pojawią. Jednak jak to w życiu bywa – zmieniła się nam perspektywa i doszliśmy do wniosku, że w naszym przypadku to jedyna właściwa decyzja.
Jeszcze 3 miesiące temu nie przypuszczałabym, że tak może wyglądać nasza codzienność. Chciałabym, żebyśmy się dobrze zrozumieli — jestem daleka od narzekania na obecną sytuację. :-) Razem z moim M. doszliśmy do wniosku, że jedyne, co możemy zrobić w obecnej sytuacji, to zaadoptować się do obecnych warunków i wyciskać z nich jak najwięcej potrafimy.
Dzisiaj będą same konkrety. Podrzucę Wam główne błędy, jakie rodzice popełniają przy wyborze obuwia dla dzieci na wiosnę i lato, i na inne pory roku również. Przytoczę Wam też maila od Bożenki, mojej Czytelniczki, która miała miesiąc temu przeboje związane z butami dla swoich wnuków. ;-)
Jeszcze w marcu, jakoś tydzień przed wprowadzeniem w Polsce stanu wyjątkowego, dostałam maila od Bożenki, która jest babcią dwójki dzieci w wieku moich chłopców, czyli prawie 5 i 7 lat. (Za każdym razem, gdy dostaję maile od Waszych mam, czyli babć Waszych dzieci, to wzruszam się, bo widzę w tych mailach ogrom miłości i troski!)
Przychodzę do Was dzisiaj z listą 6 bajek, które nie są jeszcze znane wielu dzieciom, a są moim zdaniem naprawdę wyjątkowe! 💜
Odcięłam się od portali informacyjnych. Jedyne co w nich widziałam, to liczby mające mi sugerować, że jest coraz gorzej. Mało kto nawet pisał o liczbie wyzdrowiałych. Przecież te naście czy kilkadziesiąt wyzdrowiałych tak kiepsko wyglądają w porównaniu do tych kilku tysięcy nowych zarażonych, po których każdy robi z dnia na dzień coraz większe oczy, prawda? .. Bez komentarza.
W ostatnich dniach bardzo często mnie pytacie o wiele kwestii związanych z epidemią, która panuje w naszym kraju, i o to, jak odnoszę się do podawanych wytycznych, zaleceń etc. Nie jestem żadnym ekspertem, dlatego jedyne, czym mogę się z Wami podzielić, to moim zdaniem/skromnym doświadczeniem jako osoby, która stara się w życiu zawsze myśleć racjonalnie i logicznie. Czytaj dalej
To był późny wieczór. Poszłam z chłopcami do ich sypialni. Przykryłam kołdrą Starszaka. Od dłuższej chwili miał bardzo niewyraźną minę i tak naprawdę to cały dzień był jakby nieobecny. Próbowałam dopytywać go o przyczynę tego smutku, ale za każdym razem mówił, że wszystko jest w porządku. Wiedziałam, że w pewnym momencie przyjdzie odpowiednia chwila i zechce się ze mną podzielić tym, co go trapi. Czytaj dalej
Doszłam do wniosku, że pisanie pamiętnika z tego okresu będzie dla mnie cudownym otrzeźwieniem w czasach, gdy pandemia już się zakończy. Nie spodziewajcie się po tych zapiskach żadnych górnolotnych i wybitnie mądrych przemyśleń. To będzie raczej spontaniczny zapis moich myśli, których mam dziesiątki każdego dnia i aż gotują się w mojej głowie.
