Często mnie pytacie w mailach, jaki serial warto obejrzeć na HBO, Netflix, Prime Video czy Canal+ , bo scrollujecie wieczorem to, co polecają Wam aplikacje, a w rezultacie kończy się na tym, że po 15-20 minutach przeglądania propozycji i tak finiszujecie z czymś, co już oglądaliście. Albo włączacie coś przypadkowego i po kwadransie czujecie, że marnujecie czas. Skąd ja to znam. :D ;-)
Wiecie co? Będzie dzisiaj krótko i na temat. Wkur…łam się dzisiaj nieprzeciętnie. Wręcz mną rzucało w niektórych chwilach, gdyż przyszło mi czytać (w komentarzach pod jednym z moich archiwalnych postów) wypociny kilku młodych dam, matek gwoli ścisłości, które weszły na te swoje pier… ne wyżyny zajebistości i zejść stamtąd nie chciały.
Nie chciałabym tutaj generalizować, dlatego od razu na początku zaakcentuję pewną rzecz – ja nie mam wobec moich dzieci oczekiwań dotyczących zakładania rodziny czy jej niezakładania, tudzież wchodzenia w związek małżeński. To będzie wyłącznie ich sprawa, jak potoczy się ich życie. Ja jedynie będę trzymać kciuki, aby byli szczęśliwi. :-)
Niedawno spotkałam się z bardzo dziwnym pytaniem, które dużo dało mi do myślenia. Nawet nie o to chodzi, że poczułam się tym pytaniem zaatakowana, bo tak nie było. Raczej skłoniło mnie to pytanie do pewnych refleksji.
Bardzo prawdopodobne jest, że będę odosobniona w moich wrażeniach dotyczących „odpoczywania” z dziećmi na wakacjach. Nie zdziwię się również, jeśli pojawią się głosy w stylu:
– Chciałaś dzieci, a teraz narzekasz?!!!
– Jak ich wychowałaś, tak masz! Dajesz sobie wchodzić na głowę, to masz efekt.
– Wakacje nie są dla Ciebie. One są przede wszystkim dla dzieci!
albo najlepsze:
– Nie potrafisz ich niczym zająć, to masz za swoje.
Macie tak czasami, że przytrafia się Wam pewnego razu jakaś sytuacja, z pozoru zwyczajna, z którą mierzyliście się już nie jeden raz, jednak za tym setnym razem dostajecie olśnienia?! Doświadczacie pewnego rodzaju przebudzenia, w trakcie którego zastanawiacie się głośno, jakim cudem dałyście się wcześniej wpasować w sytuację, która zupełnie nie tak powinna wyglądać?
Chociaż chciałabym codziennie chwalić się tym, że moje dzieci zasypiają o magicznej 20.00, to jednak rzeczywistość jest często zupełnie inna. Co prawda (całe szczęście!) minęły czasy, kiedy moje dzieci zasypiały o godzinie 22.00 czy 23.00, jednak zmiana pory zasypiania moich dzieci wymagała od nas niebywałej konsekwencji. Mój M. niespecjalnie wierzył w to, że uda nam się wypracować system wcześniejszego ich kładzenia do łóżek, ale zaparłam się niczym osioł i do dzisiaj pamiętam tę moją determinację w oczach i ściśnięte pięści!
Jak tylko mamy wiosnę za oknem, to Czytelnicy właściwie od razu zadają mi w mailach te same pytania: „Magda, ratuj! Co na kleszcze?!” Albo: „Jest w ogóle jakiś skuteczny sposób na kleszcze?! Moja mała złapała trzy podczas jednego spaceru!!! „Cokolwiek słyszałaś, że jest jakiś bezpieczny dla dzieci i jednocześnie skuteczny sposób na kleszcze? Moi mają uczulenie na olejki i rozkładam ręce!”
Pytań od Czytelników a propos tego, czy istnieje bezpieczna ochrona przeciw kleszczom dla całej rodziny, jest masa.
