Na „stanie magazynowym” ;-) mam już dwójkę maluchów. Jak na mnie, dawną przeciwniczkę najmłodszych, to całkiem zaskakujące zakończenie, jednak jak to mówi mój M.: „do zakończenia” nam jeszcze brakuje co najmniej jednego malucha;-)
Jak już pewnie zdążyliście się przekonać jestem totalnym technologicznym geekiem! Nie wyssałam tego mojego zakręcenia w tej materii z mlekiem matki, jednak udzieliło mi się ono prawdopodobnie od kiedy mój M. jest moim życiowym partnerem.
Wszyscy się chwalą swoimi domowymi biblioteczkami dlatego doszłam do wniosku, że nie będę gorsza ;-) Do tej pory trzymałam te nasze książkowe zbiory tylko dla siebie. Karygodny to czyn był ;-) Tym bardziej, że pozycje, które mamy na naszych półkach i które będę Wam polecać w cyklu Biblioteka Małego Człowieka – Szczęśliva Poleca, to będą nasze strzały w dyszkę.
Czyli co miało się stać, to się stało! Ivo jest już pełnoprawnym przedszkolakiem! Ma swoją przedszkolną szczoteczkę do zębów z rekinem, ma kubek niebieszczący się, pasujący do rekinowego stwora. Ma i kapciory ulepszone nożyczkami przez naszego Tatę. Jednym słowem – przedszkolak pełną gębą!
Wiem, że bywają dni kiedy jesteśmy dociskani do parteru. My – rodzice. Chcielibyśmy wziąć dzień wolnego. Walnąć się na sofie, po drodze capnąć jakąś gazetę, zrobić w międzyczasie kawę. Może nawet oglądnąć serial, którego pierwszy odcinek zobaczyliśmy w 2012 roku i nie było okazji, a właściwie czasu, na to by zobaczyć kolejne kilkanaście odcinków.
My – rodzice, chcemy dla naszych małych szkodników wszystkiego co najlepsze. Osłaniamy te nasze dzieciaki przed złem tego świata. Tłumaczymy jego zawiłości. Przestrzegamy przed tym, co czyha się na niemalże każdym rogu. Dmuchamy, chuchamy.
Odkładałam decyzję pójścia Ivka do przedszkola w nieskończoność. Chuchałam na niego, dmuchałam, osłaniałam go tymi swoimi matczynymi skrzydłami. Najbardziej bałam się chorób. Wizja gorączki, kataru, kaszlu i biegunki skutecznie odwodziła mnie od tego, aby powiedzieć „TAK ” i dać sprawie zielone światło.
Kiedy otrzymałam to tajemnicze zaproszenie doszłam do wniosku, że nie ma opcji, abym z niego nie skorzystała. Muszę przyznać się bez bicia, że wizja spędzenia jednego dnia na odrobinę wolniejszych obrotach, była meeega kusząca!
