Jestem wybitnie technologicznym zwierzęciem. Czasami nie wyobrażam sobie swojej egzystencji bez takich narzędzi jak laptop, iPad, smartfon. Ale to nie dlatego, że moje życie jest nudne i muszę posiłkować się wirtualnymi substytutami, a dlatego że wybrałam sobie takie a nie inne życiowe aktywności [m.in.blogowanie] które nie mają racji bytu bez pewnych aplikacji.
Po dwóch godzinach lotu do portu przesiadkowego i 11 godzinach lotu do Fort Lauderdale na Florydzie, a następnie bardzo długiej procedurze imigration na lotnisku, która doszczętnie pozbawiła nas nadziei na check-in w hotelu przed północą, położyliśmy w końcu głowy na poduchy ;) 24 godziny bez snu robi swoje, ale przecież nikt nas do tego nie zmuszał. Poza tym: koniec z narzekaniem. To chyba moje pierwsze wakacje w połowie polskiej zimy toteż co chwilę powtarzam sobie wyraźnie i dosadnie: „Magda, shut the fuck up! I enjoy!”
Zaczęłam ten post od słów „Padam na twarz”, ale szybko się opamiętałam i je skasowałam ;-) To, że padam na facjatę to prawda, ale zupełnie nie chcę na tym skupiać mojej uwagi. Pakowanie wysysa ze mnie energię niczym dementorzy z Harry’ego Pottera. Robienie listy wyjazdowej znacznie ułatwia sprawę, jednak i tak okazuje się, że przed domknięciem walizy o czymś sobie przypominam i muszę uprawiać ugniatanie zawartości naszego bagażu za pomocą swoich czterech liter ;-)
Cała nasza rodzina to łasuchy nad łasuchami! Lubimy dobre i zdrowe jedzenie. Niezdrowe też czasami lubimy, ale o tym kiedy indziej ;-) Często podczas zakupów w [chyba przez każdego] ukochanej IKEI także się tam stołujemy. Zazwyczaj wybieramy sałatkę z łososiem albo łososia z dodatkami. Bywa tam smacznie i tanio. Jednak najważniejsze dla mnie jest to, że mam wtedy dyspensę od gotowania :-D Aaa, i dostępność fotelików do karmienia też jest dużym plusem! ;-)
Mam wyjątkowego dziadka.
Dziadka, który nigdy nikomu nie zazdrościł.
Dziadka, który ciężko pracował na wszystko co posiada. Niczego nie dostał za darmo, wszystko osiągnął dzięki swoim silnym dłoniom i głowie nie od parady.
Wystawił mnie tak jak żaden facet nigdy nie powinien wystawiać swojej żony. W kluczowym momencie. Na oczach świadków. Przy naszym pierworodnym synu, wigilijnym stole i świecącej choince z wiekowymi łańcuchami. Czując na sobie wzrok karpia denata i ogromną powagę sytuacji wiedziałam, że nie mogę dać po sobie poznać, że mi nie w smak.
Za siedem dni lecimy na Florydę. Następnie udamy się do Kalifornii. To będą trzy tygodnie, które mam zamiar maksymalnie wykorzystać pod względem poznawczym. Nie nazywam ich wakacjami, ale będzie to ciekawa odskocznia od polskich zimowych okoliczności, które ostatnio cholernie uszczuplają moje siły witalne.
